Na regen komt zonneschijn...

Vandaag was de eerste dag met regen. Vannacht begon het al, om een uur of half 3 schrokken we wakker van de regen. Niet een beetje, maar echt zodanig, dat ik dacht dat het dak het zou begeven. De hele nacht was het al hard aan het waaien, de bui zat er al aan te komen. Een paar dagen geleden hoorde ik van iemand die hier woont, dat het hard nodig was. Lange tijd had het niet geregend. Toch fijn, zo'n Nederlander, die dan iets van regen meeneemt. Wij kunnen het wel missen namelijk....

Uiteindelijk toch weer in slaap gevallen gelukkig, en om half 7 werden we weer wakker van de regen. De plannen, die we gisteravond gemaakt hadden: een wandeling over het strand naar het scheepswrak, wat er sinds kort ligt, moesten even uitgesteld worden. Nou ja, moesten... Natuurlijk kun je wandelen in de regen en harde wind, maar als het niet hoeft...

Na de eerste kop koffie met een ouderwetse fluitketel, omdat we geen stroom hadden, was het tijd om aan te kleden en boodschappen te doen. Het weer bleef wisselvallig, dus we zouden later op de dag wel zien.

Toen we om een uur of half 11 terug waren van het dorpje verderop voelde ik mezelf "inkakken", zoals ik dat altijd zeg. Ik had amper geslapen door de harde wind en regen, dus heel gek was dat niet. "Even" naar bed voor een dut dacht ik. Dat even werd ruim 2 uur later. Bizar, dat ik zolang kan slapen overdag, maar het zal wel ergens goed voor zijn.

Daarna begon het eindelijk op te klaren en wilde Glen naar het strand om te gaan zwemmen. Ook al had ik gezegd iedere dag de zee in te gaan, in deze golven had ik vandaag geen zin. Te groot, te heftig en geen zin in een gevecht met de elementen vandaag. Nadat Glen heerlijk gezwommen had, gingen we uiteindelijk toch nog onze wandeling doen. Ik wilde heel graag even mijn lichaam in beweging zetten na een dag wachten op beter weer. 

Voor de zekerheid deed ik m'n badpak aan, voor het geval ik toch nog een leuk stukje oceaan tegenkwam zonder hele heftige golven. Rugzakje gepakt met een flesje water en wat nootjes om te snacken en daar gingen we. Het weer was heerlijk opgeknapt en bijgetrokken, dus het werd uiteindelijk een heerlijke wandeling. Met op ongeveer de helft inderdaad een heerlijk dobberen in het frisse water van de oceaan. Een "pool", waar de golven niet zo hard terecht komen, maar een meer door de rotsen beschermd stukje, wat een soort zwembadje vormt. 

Nadat we het wrak van wat dichterbij gezien hadden, wat eigenlijk ook wel slecht voelde, alsof we een soort ramptoerist waren, gingen we weer dezelfde weg terug Heerlijk, om toch nog even in beweging te zijn. Het voelde goed en tijdens het wandelen bedacht ik me hoe geweldig het is, dat ik dit weer zonder problemen kan. Het lopen op het strand was hier en daar best een uitdaging voor voeten en enkels, maar ik had nergens last van.

Toen we weer thuis kwamen lekker gedoucht en daarna een lekker glas rode wijn ingeschonken. Totdat het te fris werd hebben we heerlijk buiten gezeten en inmiddels zitten we weer in het donker en hebben we lekker gegeten. Tot half 10 is er weer geen stroom, maar dat gaan we niet halen denk ik, ik heb zo'n vermoeden, dat de ogen dan al gesloten zijn voor een nachtje heerlijk slapen ( hoop ik ).

Morgen alweer een nieuwe dag, heerlijk om hier te mogen zijn...

Liefs,
Ingrid