Weer een nieuwe week...

12 februari 2024 - Cape Saint Francis, Zuid-Afrika

Maandag, weer een nieuwe week en ik realiseer me nu, dat we al bijna een week weg zijn. Het klinkt nog zo kort, maar ook bizar hoe snel die week voorbij ging. Al duren de dagen hier lang moet ik zeggen.

's Morgens staan we op, wanneer de zon opkomt en ons wakker maakt. Soms hebben we de dag van tevoren al een plan, soms ook niet en zien we wel wat de dag brengt. Wel grappig, hoe we hier met hele andere dingen te maken hebben, waarmee we rekening moeten houden. Allereerst is daar de loadshedding, op dit moment hebben we 2 periodes gedurende de dag, dat er geen electriciteit is. Voor ons niet heel erg, het enige waar wij stroom voor nodig hebben is een wasmachine, de  vaatwasser, het opladen van de telefoons. En dat kun je gemakkelijk plannen.

Wanneer je een eigen bedrijf hebt is het andere koek. Veel bedrijven hebben dan ook een generator, maar toch. Dat zijn behoorlijke investeringen voor bijvoorbeeld de plaatstelijke bakker.

Een ander element is de wind. Meestal is het in de ochtend nog lekker rustig en gaan we dan ook het liefst wandelen. Ook omdat de zon dan nog niet zo sterk is. 's Middags trekt de wind eigenlijk iedere dag wel aan tot zo'n sterkte, dat een strandwandeling niet echt prettig is. Maar goed, ook daar kun je rekening mee houden. 

Iedere ochtend rol ik hier mijn yogamat uit en doe ik oefeningen, waarvan ik voel, dat mijn lijf dat op dat moment nodig heeft. In de afgelopen 15 jaar, dat ik aan yoga doe heb ik inmiddels wel een hele verzameling waaruit ik kan kiezen. En dan bedank ik in mijn hoofd nog steeds mijn allereerste yogajuffie, Bella. De manier waarop zij les geeft is echt fantastisch en nog steeds pluk ik daar de vruchten van. Mocht je in Ouddorp zijn in de zomer, ga dan in juli en/of augustus eens een beachyogales volgen bij haar. Dan snap je waar ik het over heb... ( Yogastudio Ouddorp, op haar website staat alle info ).

Eergisteren was ik wel heel verbaasd, toen Glen ineens bij me kwam staan en vroeg of hij mee mocht doen. Glen, die aan yoga wil doen! Het moet allemaal niet gekker worden... Zoals veel mannen, is hij niet echt heel lenig en ik heb al vaker gezegd, dat yoga ook voor hem wel eens goed zou kunnen zijn. Tot nu toe vond hij het maar raar en echt niets voor hem, maar dingen kunnen veranderen blijkbaar. Tot mijn plezier, want hoe leuk is het, dat ik mijn eigen vent wat yogakneepjes bij mag brengen in de hoop zijn lijf wat soepeler te krijgen.

We hebben nu een soort deal: hij iedere dag wat yoga met mij, ik iedere dag een dip in de oceaan met hem. Best een prima deal toch?

Zo dadelijk gaan we weer op pad, Glen heeft een leuke wandeling uitgezocht vanaf een leuk koffietentje met de naam Granny's Pool naar de haven van het dorp even verderop. Daarna een heerlijke kop koffie met uitzicht op de oceaan en wie weet wel mijn dagelijkse dip in het water en voor de rest zien we het wel weer...

Iedere dag dat ik hier ben besef ik me, dat ik een enorme geluksvogel ben, dat dit allemaal kan. Aan de andere kant heb ik ook wel wat keuzes gemaakt, de afgelopen 25 jaar, die ervoor gezorgd hebben dat ik uiteindelijk hier terechtkwam. En zonder daar over in detail te gaan, het waren niet altijd gemakkelijke keuzes. Er waren een paar momenten, die eruit springen, waarbij ik voor mezelf moest kiezen en dat ook gedaan heb. 

And here we are... Ik wandel, doe aan yoga, zwem, schrijf, lees en heb het heerlijk in de prachtige natuur hier met m'n vent. Hoe gelukkig kan een mens zijn?

Foto’s

5 Reacties

  1. Elly Havelaar:
    12 februari 2024
    Leuk dit te lezen vooral de yoga met glen
  2. Glen & Ingrid Potgieter:
    13 februari 2024
    Ja, hahaha, ik wist niet wat ik hoorde 😊
  3. Marieke:
    12 februari 2024
    Geweldig ! Voor elke deur die sluit, gaat een nieuwe deur open. Mooi dat je ‘hier’ beland bent.
  4. Glen & Ingrid Potgieter:
    13 februari 2024
    Zeker, dat blijkt toch iedere keer weer zo te zijn. Gelukkig maar 😉
  5. Nancy:
    13 februari 2024
    ❤️.

Jouw reactie