Mini safari

Toen ik gisteren wakker werd had ik die kriebel in mijn buik, die ik altijd heb, wanneer we iets gaan doen wat ik graag doe. In dit geval safari en dieren vinden en kijken hoe prachtig ze zijn. Ik kan er geen genoeg van krijgen.

We zijn al diverse keren op een uitgebreide safari geweest, met twee drives per dag, heerlijk relaxen tussen de drives overdag, overnachting en heerlijk eten. Dat is de luxe vorm zeg maar. Je kunt me niet blijer maken, dan te zeggen dat we dat gaan doen. Maar het is niet altijd feest en gisteren gingen we op "mini safari".

Vlakbij Port Elizabeth is een klein park, waar je zelf rondrijdt en waar je ook bijna alles kunt zien met uitzondering van olifanten. De leeuwen zitten in een enclosure, net zoals de cheetah, maar voor de rest loopt alles "in het wild rond". En dat is zo leuk van safari vind ik. Achter ieder bosje of achter iedere boom kun je iets tegenkomen. Of niets. Ook dat gebeurt, maar de excitement die je hebt bij het zoeken naar is al leuk.

We besloten schoonmoeders mee te nemen, maar het was vrij last minute (zoals vrijwel alles wat wij altijd doen 😆). Ze was bij de garage, want haar auto moest gerepareerd worden en ze zou dan een paar uurtjes moeten wachten daar. Vandaag dus niet, want zoals de boer hier altijd een plan maakt wanneer het maar even kan, pikten we haar dus gewoon op bij de garage. Ze was blij verrast met ons idee van een ochtend dieren zoeken en kijken, dus stapte enthousiast in.

Ze moest nog even iets regelen voor haar zus, maar dat kostte een paar minuten en een half uur laten kwamen we aan bij Kragga Kamma Gamepark. Heel klein, maar juist prima voor een ochtendje. 

Van mijn zwager mochten we zijn camera lenen, om echt mooie foto's te maken. Een paar daarvan heeft Glen volgens mij al op deze blog geplaatst bij "foto's", ze spreken voor zich. Het was even wennen, werken met een camera, maar dat had ik snel genoeg door. Het resultaat is volgens mij prachtige foto's, ik zou het liefst een cursus gaan doen om nog beter te kunnen werken met zo'n ding en natuurfotograaf worden. Haha, dromen mag en waarom niet eigenlijk?

Het grappige is, dat ik aan mezelf merkte, dat het echt iets is, wat ik zo ontzettend leuk vind. Tijdens wandelingen thuis met wie dan ook moet er regelmatig stilgestaan worden, omdat ik weer "een foto zie". Dat is dan gewoon met mijn telefoon, maar zo in kunnen zoomen, dat je dieren, planten of wat dan ook zo prachtig op de plaat krijgt is toch wel heel erg leuk. Ik kon niet wachten te zien hoe mijn foto's geworden waren, maar dat moest nog even wachten.

Nadat we een tijdje rondgereden hadden, gingen we even lunchen bij het restaurant op het park. Het was inmiddels lunchtijd, dus ik ging voor een vegetarische curry met lekker veel groenten. Het risico hier is, dat het echt pittig is en niet zoals in Nederland heel mild, maar deze was perfect. Het was pittig, maar ik stond niet in brand zeg maar. Heerlijk!

Vaak probeer ik bij iedere maaltijd fruit of groenten binnen te krijgen en dat was door deze lunch alweer prima gelukt. En wanneer het dan ook nog zo lekker is, is dat helemaal mooi meegenomen. Tijdens de lunch verzuchtte schoonmoeder meer dan eens, dat het zo mooi en fijn was daar met alleen maar geluiden van de vogels, andere dieren en de ruisende wind door de bomen. Puur natuur en je kunt haar niet blijer krijgen dan dat. We hadden het daar ook over trouwens. Hoe fijn dat is, om in de natuur te zijn. Wat dat betreft hebben we zeker een overeenkomst. 

Drukte en mensenmassa's zijn niet meer aan mij besteed. Ik heb lang gedacht of misschien wel hard geprobeerd een stadsmens te zijn, maar helaas. Geef mij maar rust, natuur en de mensen die me lief zijn. Doe daar wat goed eten en 1 of 2 glaasjes rode wijn bij en je hebt aan mij geen kind. 

Anyway, na de lunch nog even een klein rondje door het park en aan het einde kwamen we nog een paar zebra's tegen, waarvan ik denk ik de mooiste foto die dag gemaakt heb. Een moeder met haar veulen, prachtig vind ikzelf. 

Het was uiteindelijk weer een mooie dag, schoonmoeder was helemaal in de gloria en ook wij hebben het naar ons zin gehad. Gewoon klein geluk, veel meer dan dat hoeft het niet te zijn. 

De wind waait alweer op volle kracht hier, strakjes lunch met schoonpapa en vanavond lekker uit eten met Justin, Taryn en Jared. Het wordt weer een mooie dag...

Liefs,
Ingy ❤️