Zwemles

Zo, na een heerlijk weekend zijn we weer terug in het huis van zwager en schoonzus in Cape Saint Francis. 

Afgelopen vrijdag soort van gevlucht voor de harde wind, die hier nogal wat lawaai maakt in het huis, maar ik denk dat ik er gewoon aan zal moeten wennen. Ook vandaag en de komende dagen gaat het hard waaien. Dus op de terugweg maar even gestopt bij de drogist voor oordoppen. Een oogmasker voor het licht van de vuurtoren, oordoppen voor de wind. Nu zou het slapen toch echt moeten lukken....

Het afgelopen weekend was zo gezellig en leuk! Drie nachtjes gelogeerd bij Justin en Taryn in PE. Natuurlijk 2 avonden "gebraaid" (bbq op z'n Zuidafrikaans) en zaterdagavond lekker met z'n vieren uit eten geweest en heerlijk gegeten.

Glen heeft Justin verder wat geholpen bij het klussen, ik heb wat geshopt en lekker bijgekletst met Taryn.

Zondagmiddag waren we aan het bedenken wat we zouden gaan doen, toen ik naar het zwembad keek en me bedacht, dat Glen me nog zou leren met borstcrawl te zwemmen (freestyle hier). Ik heb diploma A en B, maar toendertijd ging je dat pas leren bij diploma C. Schoolslag is natuurlijk prima, maar ik wilde eigenlijk altijd al borstcrawl leren. En laat ik nu getrouwd zijn met iemand, die dat heel goed kan.

Dussss, op zoek naar een badpak van schone zus en hop, het water in. Het voelde eigenlijk best raar, om als 51-jarige nog zwemles te krijgen, maar he, beter laat dan nooit. Uiteindelijk had ik het kunstje best snel door en is het nu een kwestie van kilometers maken. Volgens Glen ben ik geen natuurtalent en zal een Olympische medaille niet lukken, maar dat is het doel ook niet. Ik kom vooruit en daar gaat het om.

Toen we vanochtend thuiskwamen zag ik dat we de hele dag stroom zouden hebben. Ideaal voor een wasdag dus! Toen de wasmachine klaar was besloot ik de was buiten op te hangen; met deze wind zou het zo droog zijn. Nu waaide het zo hard, dat ik bang was dat alle kleding de straat over zou vliegen, maar gelukkig viel dat mee. De wasknijpers hebben hun werk goed gedaan.

Na ongeveer 45 minuten ging ik even kijken en bleek alles inderdaad al droog te zijn. Daarnaast waren alle kreukels eruit gewaaid, dus strijken hoeft niet. Opvouwen en hop, zo fris de kast weer in. Wat wil een mens nog meer....

Later in de middag besloot Glen te gaan paddelen in de zee, ik bedankte voor vandaag. Gisteren mijn medicatie weer ingenomen en de dag erna ben ik niet op mijn best. Niet erg, ik weet inmiddels dat het zo is, dus het enige wat ik op zo'n dag doe is rust pakken als ik voel dat het nodig is. En aangezien ik daar nu alle tijd voor heb, is dat totaal geen probleem.

Even later belde Fleur en hebben we even lekker bijgekletst over van alles en nog wat. Bo kwam later ook nog binnenlopen, dus ook haar stem hebben we nog even gehoord. Altijd fijn. Het gaat prima thuis en de meiden hebben het prima onder controle geloof ik.

Inmiddels begint het hier te schemeren en is de zon net onder. De wind is iets gaan liggen, dus ik ga ervan uit, dat ik straks heerlijk slaap. Morgen weer een nieuwe dag, we gaan zien wat die weer brengt...

Liefs,
Ingrid