Zomaar wat gedachten

Terwijl ik dit stukje tekst ga schrijven is het lekker aan het regenen en die regen wordt begeleid met flink wat bliksem en gedonder. Het lijkt hier allemaal net wat rauwer. Het leven, de natuur, het weer.

Ik houd ervan met al zijn mindere kanten moet ik zeggen. Je staat hier meer in verbinding met jezelf en de natuur. Er wordt niet aan alle kanten voor je gezorgd door de overheid. Wat dat betreft is het chaos hier. Maar de regels, die er zijn kunnen ook best ruim genomen worden zeg maar. Grappig genoeg geeft dat mij meer een gevoel van vrijheid, dan dat ik dat voel in het "vrije" Nederland met al zijn regels en medemensen, die je tot vervelens toe wijzen op wat wel en niet mag.

Loop je op een fietspad of andersom, nog veeeeel erger 😉, fiets jij op een voetpad? Dan is er minimaal 1 persoon, die je daar met en wanneer je geluk hebt zonder, gescheld wijst op het feit, dat dat niet mag. Laat je je hond los in een gebied, waar het eigenlijk niet mag? Geloof maar, dat je erop gewezen wordt door een medelander. 

Daarentegen laten we onze honden massaal los in het losloopgebied, terwijl er daar genoeg honden lopen, die eigenlijk beter niet los zouden lopen. Maar he, het is een losloopgebied, dus wordt jouw hond aangevallen door zo'n exemplaar, dan heb je het maar te pikken. De regel is nu eenmaal, dat het mag, dus zelf nadenken hoeft dan niet.

Dat is wat ik, nu ik hier wat langer ben, steeds meer bedenk voor mezelf. Je denkt wat na op zo'n mini-sabbatical....

Wanneer je leeft in een klein land met veel regels, is dat natuurlijk aan de ene kant gemakkelijk. Je weet wat wel en niet mag en je hoeft zelf het wiel niet uit te vinden. Je hoeft niet heel diep na te denken over of je dat wel of niet zou moeten doen, want je weet wat je moet doen. Of niet. Alles is prima te controleren door de overheid en wanneer die het niet doen, doet je medemens het wel.

Wat ik hier merk, is dat het allemaal meer vanzelf gaat, zonder dat mensen elkaar aanspreken op hun gedrag. Loop jij toevallig op een deel, wat eigenlijk voor fietsers is? Dan hoor je in de verte een vriendelijk "excuse me", zodat je weet dat er iemand aankomt en wanneer je elkaar passeert zeg je elkaar gedag en wens je elkaar een mooie dag. Andersom, wanneer jij fietst, waar eigenlijk alleen mensen horen te lopen gebeurt hetzelfde. Met een beetje geluk stopt degene op de fiets nog om even een praatje te maken.

Hier mogen op het strand volgens het bord wat bij de strandopgang volgens de regels geen honden komen. Maar he, de locals lopen hier iedere dag vrolijk met hun hondjes, zorgen dat de eventuele poepies worden opgeruimd en niemand, die hier iemand daarop aanspreekt hier. Want dat is ook helemaal niet nodig. Het resultaat is een heerlijk relaxed sfeertje, waar mensen gewoon hun ding doen, honden van verschillende eigenaren lekker samen spelen zonder een onvertogen woord. En is er een hond, die beter niet los kan, ondanks dat anderen loslopen, dan houdt de eigenaar hem of haar aan de lijn. Simpel.

Vorig weekend was mijn zwager hier, ik vertelde jullie er al over. Hij heeft een volkswagenbus en dat ding wordt gebruikt voor alle surf- en duikspullen. Wanneer we met hem zijn, is hij eigenlijk altijd degene die overal naartoe rijdt. Lekker gemakkelijk, want alle mensen en spullen passen er gemakkelijk in. Aan het einde van de middag gingen we nog even naar het strand. Misschien nog even zwemmen, wat surfen, maar misschien ook niet. We zouden het wel zien. Er gingen ook een paar biertjes in de coolerbox, want dat hoort er wel bij op zo'n mooie dag. 

Afijn, bij het strand aangekomen was het heerlijk, de golven waren ideaal voor wat bodysurfen, dus de mannen deden hun ding. Prachtig om te zien overigens. De twee broers, die samen een golf pakten en naast elkaar aankwamen op het strand. 

Na het zwemmen besloten we daar een biertje te drinken, het was zo heerlijk, we wilden nog niet weg. Maar die wind he.... Die was best pittig en niet echt prettig om in te zitten. En alweer maakte een boer een plan, in dit geval Justin. Hij parkeerde zijn bus dwars over een paar parkeerplaatsen, zodat we heerlijk uit de wind konden zitten en konden genieten van onze biertjes.

Dwars parkeren over 3 parkeerplaatsen. In Nederland ben je dan al snel een aso, hier ziet iedereen wat je plan is en wanneer het niet druk is, maakt het ook helemaal niets uit. Plek genoeg was er, dus er is dan ook niemand, die zich maar bedenkt je daarop aan te spreken. Prima toch, je staat niemand in de weg, dus dat kan allemaal prima.

Gisteren nog liepen we over een plaatselijk marktje hier in het dorp verderop, maar Glen had best veel last nog van zijn jicht. Lopen op blote voeten zou beter zijn. Hier doe je dat dan gewoon, zonder dat er ook maar iemand vreemd naar je kijkt, omdat je op blote voeten loopt. Je ziet hier in de supermarkten en op straat zo vaak mensen op blote voeten lopen, heerlijk! En nee, dat is dan niet perse omdat iemand geen geld heeft voor schoenen, maar gewoon omdat dat lekker loopt. Het wordt niet raar gevonden, als iemand zin heeft in op zijn of haar blote voeten te lopen, dan is dat helemaal prima.

Zomaar wat voorbeelden, die ervoor zorgen, dat het leven op een bepaalde manier zoveel relaxter is. Ik heb het idee, dat levens in Nederland allemaal erg gepland zijn en mensen denken of vinden ook, dat het leven maakbaar is. Alles moet gepland en volgens afspraak. Maar soms is iets niet te plannen of te voorspellen en zul je moeten dealen met wat er is. Ik heb het idee, dat mensen dat hier gemakkelijker of beter kunnen dan wij. 

Twee weken geleden was er in de straat een inbraak en de inbraken hier zijn niet zoals in Nederland. Mensen jatten niet iets van je oprit, zoals dat bij ons al meerdere malen gebeurd is thuis, maar mensen komen in je huis en zijn over het algemeen agressiever dan in Nederland. Wanneer ik hier een geluid hoor 's nachts ben ik dus echt wel wat angstiger. Er komt hier veel criminaliteit voor en mijns inziens is dat vooral ook een gevolg van grote verschillen tussen heel arm en heel rijk. Ik weet niet wat ik zou doen, wanneer ik in een township zou wonen en mijn huis zou bestaan uit golfplaten.

Daarmee zeg ik niet, dat ik het goed vind, maar ik snap het wel. 

Dat is een ding waar ik zeker wel moeite mee heb hier, iedere keer wanneer ik langs een township (location) kom. Mijn Nederlandse hoofd kan daar maar moeilijk mee omgaan. Toch weet ik ook en heb ik ook geleerd in de afgelopen 23 jaar, dat het niet zo gemakkelijk is als het lijkt. In Nederland zijn we snel met oordelen en denken we wel allemaal te weten hoe iets opgelost zou moeten worden. We zamelen geld in, wat vaak ook wel goed voelt, sturen het naar het arme land of deel van een land en denken dan dat dat een oplossing is.

Maar dat is het niet. Vaak wordt er dan ook gedacht, dat we mensen maar moeten opleiden en onderwijzen op een manier, waarvan wij in onze Westerse wereld denken dat dat de goede is. Maar we vergeten dan compleet, dat er hier ook stammen leven met bepaalde regels, die totaal niet stroken met wat wij "normaal" vinden. Want wat is normaal? Wij denken daar in de Westerse wereld altijd maar het antwoord op te hebben, maar wie denken we eigenlijk dat we zijn, vraag ik me steeds vaker af. 

In Nederland (en ik dacht dat ook) denken we namelijk, dat alle problemen te maken hebben met apartheid. Iedere blanke Zuidafrikaan is een racist en iedere gekleurde Zuidafrikaan is daarvan het slachtoffer. Ook dat is zo niet waar. Ze zullen er zeker zijn: blanke inwoners, die echt racistisch zijn, net zoals er Nederlanders zijn, die wat dat betreft op eenzelfde manier denken helaas.

Veel problemen spelen zich ook af in de townships, tussen verschillende stammen. En daar komt geen blank mens aan te pas, om het zo maar te zeggen. Het voelt zo verkeerd om te spreken in kleuren, maar ik denk, dat er veel verschil in cultuur is en het niet accepteren daarvan, wat problemen veroorzaakt. 

Als westerse mensen snappen wij vaak niet de cultuur van anderen en ik geloof heilig, dat daar een groot probleem zit. Wij vinden dat onze cultuur het belangrijkst is, het best is en dat iedereen zich moet conformeren daarnaar. En wanneer we dat nu eens proberen los te laten en accepteren, dat we verschillend zijn komen we een stuk verder met elkaar. Is dat ook niet zo bij de meeste conflicten waar ook ter wereld? 

Ik denk persoonlijk, dat wij zoveel kunnen leren van andere culturen! Er is zoveel wijsheid, die wij zomaar aan de kant schuiven, omdat dat het niet in onze manier van denken past en onze arrogantie weerhoudt ons te vaak van luisteren en kijken naar mensen, die het op hun manier doen en ook een prima leven leiden.

Anyway, ik hoop met dit soort teksten altijd, dat ik niemand voor een hoofd stoot, want het is altijd een "gevaarlijk" onderwerp, maar ik denk dat jullie snappen wat ik bedoel. 

Het is een prachtig land hier en ook al zijn er zeker dingen, die minder mooi zijn, het land en de mensen hebben mijn hart gestolen. Dat is een ding wat zeker is...

Fijne zondag vandaag, wij vertrekken zo weer richting Port Elizabeth voor een paar nachtjes bij zwager en schoonzus. Altijd fijn 🥰

Liefs,
Ingrid ❤️