Weekend

18 maart 2024 - Cape St Francis, Zuid-Afrika

Weer een weekend voorbij... en wat voor eentje. 

Volgens mij had ik al gezegd, dat schoonmoeder gearriveerd was. Inmiddels is ze alweer thuis, maar zijn we gisteren toch even in PE geweest, om te zien of het wel helemaal goed ging met haar.

Afijn, donderdag kwam ze hier met haar halve inboedel, hondje Dixie en kanariepiet Sunshine. We wisten natuurlijk al dat ze zich niet helemaal lekker voelde, maar daarbij kwam ook dat hondje Dixie ook oud is en zoveel medicatie krijgt dat het arme beest ook niet meer weet waar haar voor- of achterkant zit. 

Anyway,  vrijdagochtend ging ik naar mijn Pilatesles en dit was een bijzondere: Liz, de teacher, was jarig en zou trakteren na de les. Naast de studio ligt een leuk restaurant "Nevermind" en daar had ze een tafel gereserveerd voor iedereen, die mee wilde vieren met haar. Dit soort dingen zijn natuurlijk altijd gezellig wat mij betreft, maar ook een mooie kans weer wat mensen te leren kennen. Van tevoren had Liz al gezegd, dat er champagne zou zijn, maar ik dacht dat dat een grapje was. Hahaha, niet hier in Cape st Francis. Wanneer er gezegd wordt dat er champagne is, dan is die er ook. Al is het dan pas half 10 in de ochtend.

Na de les dus naar het restaurant met een hele groep en genoten van gezelligheid onder het genot van taart en mimosa's (jus d'orange met champagne). Super gezellig en inderdaad leuke gesprekken gehad en veel gelachen. De humor is hier net wat anders dan in Nederland. Glen loopt daar best vaak tegenaan. Je moet het hier en ook vooral jezelf niet al te serieus nemen. Er wordt geplaagd en voor sommigen kan dat soms wat ver gaan of grof zijn. Hier is het aan de orde van de dag. Ik vind de humor hier juist heel erg grappig, ik vind het fijn, dat hier niet alles zo ontzettend persoonlijk opgevat wordt. 

Anyway, ik uiteindelijk naar huis na mijn Pilates les en feestje. Toen ik thuiskwam was de sfeer iets minder feestelijk; Dixie had die ochtend een soort epileptische aanval gehad en het ging niet goed met het beestje en dus ook niet echt met Pam. We hebben die dag verder eigenlijk niet veel gedaan behalve boodschappen. Uiteindelijk wilde Pam aan het eind van de middag toch naar huis, om in geval van nood dichterbij haar dierenarts te zijn. Dus, alles weer in de auto en daar ging ze. 

De volgende dag bleek, dat het toch weer beter ging met haar hondje, maar goed dat kun je ook niet altijd van tevoren zeggen natuurlijk. Ik denk, dat ze gewoon thuis wilde zijn. En dat is ook begrijpelijk denk ik, vooral wanneer je zelf ook niet echt lekker bent natuurlijk.

Die dag was het eigenlijk ook de hele dag regenachtig en hebben we eigenlijk niet heel veel gedaan (alweer), behalve boodschappen. Aan het einde dag waren we soort van suf van de hele dag niet echt bewegen en binnenzitten. Toen het uiteindelijk even droog was zijn we toch naar het strand gegaan, om even lekker te zwemmen. Natuurlijk waren wij de enigen, hier in Zuid-Afrika zie je met dit weer niemand buiten. Dat hoeft natuurlijk ook niet wanneer het 80% van de tijd prachtig weer is. Genoeg dagen om wel naar buiten te gaan.

Het was echt zo heerlijk! De watertemperatuur was helemaal prima en de zee was eigenlijk heel rustig. Wat voel je je daarna ongelooflijk veel  beter! Even wat gedaan, even beweging gehad en het zeewater werkt wat mij betreft op de een of andere manier heel goed voor lichaam & je koppie. Alsof je alles even los kunt laten.

Daarna weer naar huis en we zeiden nog tegen elkaar, dat dat even zwemmen in de zee eigenlijk de hele dag goed had gemaakt. Even later kwamen Brian & Margie (wonen iets verderop) een wijntje drinken, wat heel gezellig was.

We hadden voor de avond een groentenschotel, die we in de oven wilden doen, maar loadshedding, dus we moesten even wachten. Half 8 kon eindelijk het eten in de oven, maar op de een of ander was het niet een heel groot succes. Ach, dat gebeurt en we hadden brood, kaas en een tosti-ijzer, dus tosti's is wat we uiteindelijk gegeten hebben. Helemaal prima!

Gisterochtend waren we zoals altijd weer vroeg uit de veren en we hadden eigenlijk geen plannen voor die dag. Maar in 1 ding had ik geen zin en dat was een hele dag hangen en nietsdoen. Het was droog en de voorspelling was, dat dat zo zou blijven, dus ik stelde voor te gaan wandelen naar Sharkpoint. Een mooie wandeling over het strand en rotsen heen, door het natuurreservaat terug. Wat een goed idee was dat achteraf! Heerlijk gelopen en genoten van de natuur en de stilte; gisteren hebben we een paar foto's op deze blog geplaatst, zodat jullie een klein beetje zien hoe mooi het was.

Toen we terug waren ging al snel de telefoon; Pam, die zich niet goed voelde en paniekerig klonk. Toen we even later onze spullen aan het pakken waren voor een paar nachtjes daar, belde ze alweer terug. Ze was weer wat rustiger en het ging wat beter. Toch voelde het niet okee, om niet te gaan checken, dus uiteindelijk zijn we in de auto gestapt voor een bezoekje aan haar. Nu we hier wat langer zijn, is dat ook een ding wat we voor onze rekening moeten nemen vind ik en Glen gelukkig ook. Zijn ouders zijn niet meer de jongsten en met vooral Pam gaat het niet helemaal lekker op dit moment. Glen's tweelingbroer is samen met zijn vrouw de afgelopen jaren eigenlijk altijd degene geweest, die voor mijn schoonouders gezorgd heeft en nu is het onze beurt. 

Afijn, daar aangekomen was de boel weer gekalmeerd, al kon je duidelijk aan haar zien, dat ze pijn had in haar buik en zich niet goed voelde. Het was niet acuut, maar duidelijk is, dat ze sneller onderzoek nodig heeft dan volgende maand pas. Nadat we ons verzekerd hadden van het feit, dat we haar achter konden laten, zijn we even iets gaan lunchen en teruggereden naar Cape st. Francis, onze thuisbasis voor deze 3 maanden.

Als het goed is gaat Pam vanochtend naar haar huisarts om te kijken of de in april geplande onderzoeken naar voren gehaald kunnen worden. Dit kan niet langer duren zo en er moet iets gedaan worden. We gaan het dus zien wat deze week weer brengt. Iedere dag is weer een verrassing, maar gelukkig hebben we geen plannen en zijn we heel flexibel. 

Vanochtend al lekker "gepilatest", dus klaar voor weer een nieuwe dag. Wie weet wat deze dag weer brengt.

Liefs,
Ingrid

1 Reactie

  1. Paola:
    18 maart 2024
    Altijd wel iets te beleven en te doen!

Jouw reactie