Vallende sterren

Een week geleden kwamen we aan en inmiddels zijn we aardig gesetteld. We hebben een soort van routine gevonden. Grappig genoeg begint het al bijna normaal te voelen, maar dat komt denk ik ook wel doordat Zuid-Afrika sowieso als thuis voelt sinds ik met Glen samen ben.

We plannen onze dagen om de loadshedding heen en zorgen, dat we iedere dat lekker bewegen. Het begint al met ons halfuurtje yoga in de ochtend. Vanochtend had ik mijn koffie nog niet op, of Glen stond al klaar voor weer wat nieuwe oefeningen. Wat ik wel heel mooi vind, om te merken aan hem en te horen van hem, is dat hij het wel merkt. Het wordt allemaal wat soepeler in het lijf, maar ik denk ook, dat het helpt om bewust bezig te zijn met zijn lichaam. Bij sommige houdingen moet ik 'm terugfluiten, zodat hij rustig in de houding gaat en bedenkt en voelt wat hij aan het doen is. Niet vlug vlug, door het oncomfortabele heen, maar ook even voelen dat het misschien niet zo soepel gaat. Leuk is dat en ik ben blij, dat hij er eindelijk open voor staat. Meestal gaan we daarna een stuk of stukje wandelen en komen we rond lunchtijd weer thuis voor een welverdiende middagdut. Ik weet nog, dat ik dat nooit kon en het altijd grote onzin vond. Totdat ik ben gaan accepteren, dat het okee is, om rust te pakken wanneer je lijf daar om vraagt. Dat doe ik nu dus volop en ik kan het iedereen aanraden!

Iedere dag gaat Glen lekker zwemmen in de oceaan, mijn zwemmen is meer over golven heen springen en wat poedelen als ik er de kans voor krijg, maar he, ik doe het wel. Ik stond altijd een half uur te trutten om door de kou heen te gaan, nu loop ik tot kniediep, haal een paar keer goed adem en ga helemaal onder. Koud! Maar oooo, zo lekker! Zo verfrissend, ik voel dat het me goed doet. Straks ga ik het nog missen, wanneer ik weer terugga naar Nederland...

Eten doen we eigenlijk altijd thuis, met uitzondering van af en toe een lunch in een restaurant, wanneer het zo uitkomt. Heerlijk vind ik het, om boodschappen te doen, te bedenken wat we gaan eten en 's avonds lekker thuis te koken en te eten. De laatste keer, toen we hier waren in november, hebben we amper zelf eten klaar gemaakt. En alhoewel dat enorm luxe en lekker klinkt, was ik het op een gegeven moment soort van beu en sloegen we vaker ontbijt of lunch over, om maar niet weer te hoeven eten. Het is heerlijk, overal waar je gaat eten, maar het zijn vaak ook grote porties namelijk. 

's Avonds kijk ik vaak wat tv (Netflix) en Glen schrijft meestal zijn blog op dat tijdstip. En wanneer het donker is, dan gaan we nog even naar buiten wanneer we niet weggewaaid worden tenminste. Eergisteren kwam Glen me halen; de sterrenhemel was zo mooi! We zaten nog geen twee minuten toen we allebei een vallende ster zagen. Wow! Dat was prachtig en ik denk dat we allebei iets heel moois gewenst hebben. Het zou mooi zijn, wanneer onze wensen uitkomen...

De nachten zijn op zijn minst bijzonder te noemen, aangezien dat nog een dingetje is, waar we allebei nog niet aan gewend zijn: de harde wind en regen en het dak, wat dan op lijkt te stijgen bij harde windvlagen. We slapen onder het hoge puntdak, wat bij iedere vlaag kraakt en piept. Daarnaast licht de kamer iedere paar seconden op door het licht van de vuurtoren. Daar heb ik inmiddels een ontzettend charmant slaapmasker voor aangeschaft, dus dat probleem is helemaal opgelost gelukkig. En wanneer je dan eindelijk lekker slaapt, zoals vannacht, gaat er ineens een wekker, die nog ingesteld stond van vorige week. Hahaha, ach er zijn ergere dingen, I know, maar toch. 

De komende nachten gaan we denk ik beneden slapen, gelukkig hebben we een keuze. Er wordt de komende nachten weer harde wind/storm verwacht, dus in plaats van af te wachten en weer wakker te liggen kiezen we eieren voor ons geld.

Vanochtend heeft Glen een surfski opgehaald, die hij zolang hij hier is mag lenen en vanavond gaat 'ie voor het eerst met een groep doen wat hij zo graag doet. Blij voor hem! Heerlijk, om weer wat mensen te leren kennen, die de sport snappen en het ook zo graag doen. In Nederland zijn er namelijk niet heel veel, aangezien het niet een hele bekende sport is. 

Onze meiden doen het prima thuis, iedere dag hebben wel even contact en het is zo leuk om te zien hoe ze er voor elkaar zijn wanneer het nodig is. Ze doen helemaal hun ding, zorgen goed voor lieve Toby en hebben het goed samen. Zo bijzonder ook, dat ze oprecht blij zijn voor ons. Ze gunnen ons deze drie maanden en hebben er geen probleem mee. Mooi en het zegt veel over hen als persoon denk ik.

Vandaag is wasdag hier, tenminste ik heb het gebombardeerd tot wasdag. Pas om 1700 gaat de stroom eraf vandaag, dus ik heb lekker de tijd om wat wasjes te draaien. Lekker wat rommelen vandaag en straks natuurlijk nog even zwemmen/poedelen.

Heb een mooie dag, wat je ook aan het doen bent en waar je ook bent.

Liefs uit Afrika,

Ingrid :)