We zijn er!

Tja, dit is mijn prachtige uitzicht vanuit de slaapkamer voor de komende paar maanden... 

Even geleden aangekomen en moe van de lange reis. Maar je hoort mij niet klagen, het kost even tijd, maar dan heb je ook wat.

Geprobeerd te slapen, maar te blij om de rust te vinden. Dat komt vannacht wel weer. Het is zo heerlijk! Voor mij is het een thuiskomen; het huis en de plek zijn voor mij bekend en staan beiden voor veel mooie en dierbare herinneringen aan vakanties met de familie hier en onze meiden natuurlijk.

En nu gaan we daar dan weer wat mooie herinneringen bijmaken. De wind giert om het huis, ik geloof dat die met ons meegekomen is uit NL, ik hoor krekels en in de verte de zee. That's it.

Zo dadelijk even boodschappen doen in een dorp hier verderop en vanavond maken we het ons lekker gemakkelijk. We gaan lekker eten bij het enige restaurant hier en daarbij zal vast ook wat heerlijke wijn gedronken worden. Even genieten van het feit dat we er zijn...

De afgelopen week was een rollercoaster in mijn hoofd: laatste werkdag in het ziekenhuis, weten dat het goed is, maar toch. Gedag zeggen tegen onze lieve meiden en Toby, ouders, vriendinnen. Lachen en mooie gesprekken, maar ook best wat tranen. Stress over de reis, want vliegen blijft een dingetje, maar dat gaat gelukkig steeds weer beter. 

Nu is het tijd om alles even los te laten en de dagen te laten komen zoals ze komen. Niets moet, alles mag. Wat een heerlijkheid!

Liefs,

Ingrid ❤️